Odpowiedzi forum utworzone
-
Wpisy
-
A ja znowu chciałabym się pochwalić moją kochaną córeczką która od 2 tyg sika do nocnika!!!! Owszem czaasem zdarzy się że się czymś tak zajmie, że zapomni zawołać „IŚ” ale zdarza jej się to co raz rzadziej-myslę że tym samym prześcignęła nie jednego zdrowego dzieciaka
).
)Myślę, że dopiero teraz jak mała będzie miała większy kontakt z rówieśnikami bedę wiedziała jak to u niej jest z kondycją-ja jak dotąd nie zauważyłam żeby dyszała albo była słabsza (to raczej ja sapie próbując ją dogonić
). Pola biega na takich jeszcze dość sztywnych nóżkach i przy opkazji krzyczy aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa….Ze względu na jej wyjątkowe zdolności do przestawiania,psucia,rozlewania,rozsypywania, wyrzucania i niszczenia- „przechrzciliśmy” córkę i czasami nazywamy ją małą Godzillą.
ale przede wszystkim jest cudowną i słodką córeczką
Pola zaczęła chodzić jak miała skończone 14 m-cy.
Brawa dla dzielnego Witka!!!! -oby już nie było żadnych „niespodzianek” i żeby udało Wam się szybko wrócić do domu.
Mam nadzieję, że lekarze się nie mylą-ale Ty dla swojego świętego spokoju pilnuj nogi Witka (zresztą nie tylko nogi) .
Wg mnie dobrze jest mieć lekarzy którym można ufać ale wydaje mi się, że nigdy w 100% w koncu to tylko ludzie-dlatego dobrze że czytasz i zwracasz uwagę na to co Cię niepokoi.Fakt, że my rodzice z reguły znajdujemy najgorsze przypadki i podpinamy je pod swoje dzieci – ale uważam że „lepiej dmuchać na zimne” i życzę podejścia (sobie zresztą też) „że wszystko co złe mnie i mojej rodziny nie dotyczy”
Pozdrawiam
Niestety nie pomogę ja jest przy cewnikowaniu bo jeszcze Pola nie miała dopiero będzie mieć-ale 1 etapem miała bardzo opuchnietą nogę od wejścia centralnego -pamiętam że mieliśmy pilnować zeby ta noga była wyżej (podkładaliśmy jej zwinięty kocyk).
Co mówią lekarze i jak mały?
Aż miło czytać o kolejnym dziecku z HLHS które ma ADHD -śmiejemy się że jak Pola dorosnie i będzie się przedstawiać to będzie mówić mam ADHD i HLHS:))
U nas (i n ie tylko) mała zachowuje się jak by była nakręcona- ja osobiście nie nadążam
.
Właśnie przeczytalam to co napisałam i nieźle sama sobie zaprzeczam-chodzi mi o to ze się na dzień dzisiejszy nie denerwuję kolejną operacją (pewnie się zacznę denerwować jak będzie się zbliżać jej termin) a jak już myślę to chciałabym żeby było już po.
Super-bardzo się cieszę że Alex jest dzielnym chłopcem. Co do rozwoju to ja osobiście nie narzekam-Pola szybko nadrabiała zaległości wynikające z pobytu w szpitalu. Przez kolejne etapy rozwoju przechodziła z mniej więcej 2 miesięcznym opóźnieniem niż „książkowe” dziecko.
Ja również czasem łapie doła ale wydaje mi się, że każdy momentami ma słabsze chwile. Trzeba być dobrej myśli-i lepiej sobie nic nie wyobrażać. Wiem co przeżywasz dopiero co wróciliście do domu po 1-wszej operacji a tu czeka Was następna-pocieszajace jest to że po 2 etapie z reguły jest dłuższy czas na cieszenie się sobą na wzajem. Ja na dzień dzisiejszy nie myśle o kolejnej operacji -cieszę się chwilą i ładuje akumulatory czasem wręcz łapie się na tym że chciłabym żeby Pola już miała 3 etap-i żeby mieć to już za sobą.
Pozdrawiam-i życzę powodzenia
Hej!
i jak się czuje Alex? Jak Wasze samopoczucie-czy już trochę się zregenerowaliście-kiedy kolejny etap?
SUPER WIADOMOŚCI!!!
Bardzo się cieszę i nieustannie trzymam kciuki za Witka i życzę Wam dużo siły, i wiary.
Tak jak już pisałam moja córka byla operowana w Prokocimiu przez zespół prof.Skalskiego. Z chęcią udzielę informacji każdej osobie która chce się czegoś dowiedzieć.
Mój adres mailowy: [email protected]; tel.kom 692469307; nr gg: 4491417
Pozdrawiam
Karolina
Ja nie mam pulsoksymetru-nasi lekarze również powiedzieli, że to zbyteczny zakup-choć przyznam, że bardzo się z mężem łamalismy czy kupić czy też nie-szcególnie gdy Pola była mała. Tak jak pisze mamcia po dziecku widać gdy się coś z nim dzieje:dużo więcej śpi, jest mało ruchliwe i nie ma apetytu. Bedąc z dzieckiem widzisz kiedy jest z nim coś nie tak-co do koloru skóry to ja mimo tego, że opiekowałam się małą praktycznie non stop (a właściwie to pewnie dlatego) nic nie widziałam czy jest mnej czy bardziej sina. Pewna Pani kardiolog zresztą z Łodzi gdzie byłam kiedyś na wykładach dla rodziców powiedziała że najlepiej przyłożyć rękę bobasa do ręki zdrowego dziecka (oczywiście jeśli się ma taką możliwość) i wówczas porównać.
Myślę, że zakup pulsoksymetra to idywidualna sprawa-ja mam b.blisko do szpitala w którym operowano moje dziecko dlatego gdy tylko mnie coś niepokoiło to albo dzwoniłam albo odrazu jechałam. Po za tym Pola mimo bardzo ciężkiego stanu przed pierwszą operacją bradzo szybko doszła do siebie i wychodząc ze szpitala zachowywała się jak zdrowy bobas po drugiej operacji rownież szybko się pozbierała. Daltego w rezulatcie nie zdecydowaliśmy się na jego zakup.
Hej Magda moja córka była operowana w Prokocimiu przez zespół prof. Skalskiego-z chęcią z Tobą porozmawiam. Mój adres mailowy: [email protected] tel. kom. 692469307 z chęcią udzielę ci informacji a synek Ewy też był operowany w Prokocimiu nic Ci się nie pomyliło.
Pozdrawiam i mam nadzieję że do usłyszenia
)
