Aniu, koniecznie musimy się kiedyś spotkać 
Jak czytałam Twojego posta, to tak jakbym czytała o mojej Julce (tylko nam nie zrobili reoperacji 1 etapu, od razu pojechaliśmy do Malca). My też walczyliśmy o jedzenie, o saturacje, o każde 5 deko wagi
Ale teraz Julka ma się świetnie ( a mamay porwnanie do tego, co było po 1 etapie). Mam nadzieję, ze Hania też czuje się coraz lepiej – bo zobaczysz, z dnia na dzień będzie tylko lepiej.
Trzymajcie się dziewczyny wszystkie trzy
ps. Nie wiem, czy trauma już Wam odpuściła, mnie tak – ale po ponad pół roku. Wreszcie uwierzyłam, ze moze być dobrze
