Po urodzeniu pierwszego dziecka mialam uczucie strachu,ze cos moze sie stac.Kazda minuta bez niej byla jak wiecznosc.To bylo chore,bo czulam,ze psychicznie nie dam rady.Dodatkowe minuty w pracy sprawialy,ze czulam sie jak gorsza mama.Pozniej to przeszlo na szczescie,szczegolnie,jak zdecydowalam sie na drugie.
Przy Maxie przed urodzeniem kupilam psa na swoj instynkt i naprawde wniosl wiele ciepla.Przestalam myslec tak o porodzie,a zajelam sie nim czekajac na rozwiazanie.
