Jurku, podzielam twoje zdanie, mam podobne nastawienie i odczucia.
Rozumiem również Ole i jej rozgoryczenie. Olu, nie wiem ile czekałyście na operację, ale wiem, że też bym była wściekła jakbym patrzyła jak stan mojego dziecka się pogarsza, a ono nadal nie jest zoperowane. Z pewnością fakt, że Julcia tak długo czekała na operację miał wpływ na jej późniejszy stan po operacji. Ale nie możemy tu winić lekarzy, to nie ich wina, że mają tylko i wyłącznie taki dostęp do aparatury. Miejsc na IT brakuje, non stop organizowane są zbiórki pieniężne, nawet została założona fundacja Schola Cordis przez prof. Skalskiego i jego zespół po to by zbierać pieniądze na rozwój kardiochirurgi ,oraz zakup niezbędnych aparatur. Dzięki zaangażowaniu min. prof. Skalskiego (który tak naprawdę mógłby po godzinach pracy zająć się np wędkowaniem) właśnie jest kompletowane kolejne łóżko na IT!!!
Czytając wypowiedź Oli byłam w szoku, jak różnie można odebrać ten sam szpital, zdarzały się sytuacje (tak jak już pisałam wcześniej) których wolałabym nie widzieć czy też nie słyszeć, ale w żadnym razie nie wywarły na mnie, aż tak negatywnych odczuć.
Nie wiem jak ja bym się zachowała wiedząc w ciąży o wadzie mojej córki, nie wiem czy szukałabym innych ośrodków,a może wyjechałabym za granicę w obawie przed brakiem miejsca. Na szczęście nie musiałam się nad tym zastanawiać, bardzo się cieszę,że moja córka jest leczona w Prokocimiu i przez ten okres 8 m-cy ani razu nie zastanawiałam się nad zmianą ośrodka. Obawy są, ale myślę, że każdy rodzic ma podobne, a dotyczą mojego dziecka a nie placówki.
