Olu,jeśli uraziłam Cię moimi słowami,to na prawdę bardzo Cię przepraszam! Nie miałam takiego zamiaru,widocznie zabrakło mi taktu,przepraszam.Mnie też było bardzo ciężko mówić o wadzie synka,ale kiedy zaczęłam mówić,poczułam się lepiej.Również pisząc bloga jest mi łatwiej,coś w rodzaju terapii. Pozdrawiam
