Moja córeczka miała 8 miesięcy podczas II etapu operacji. Pamiętam, że po I etapie też się bałam okropnie o przyszłość, ale pomyślałam sobie, że nie warto teraz sobie tym czasu zajmować i cieszyłam się każdą chwilą spędzoną z Zosią. Dopiero w szpitalu przed II etapem dotarło to do mnie, że znowu jej życie jest teraz w rękach lekarzy i Boga.
